นิทานอาเซียน ประเทศพม่าเรื่องหุ่นทั

นิทานอาเซียน ประเทศพม่า
เรื่องหุ่นทั้งสี่
ครั้งหนึ่งมีช่างทําหุ่นและภรรยา ทั้งคู่มีบุตรชายชื่อ อ่อง วันหนึ่งอ่องตัดสินใจจะออกจากบ้านเพื่อ
เที่ยวแสวงหาโชคในแดนไกล เมื่อบิดาอนุญาตแล้ว อ่องก็เตรียมตัวเดินทาง มารดาจัดหาอาหารที่จะเก็บ
เอาไว้ได้นานวันให้เอาไปกินตามทาง บิดาก็ให้หุ่นไปสี่ตัวเพื่อเก็บเอาไว้เป็นเพื่อนและไว้ช่วยเหลือกันตามทาง
หุ่นตัวแรกแกะเป็นชาวสวรรค์ ให้ชื่อว่า "เทวา "แต่งด้วยเสื้อขาวสะอาดแกมสีทองห้อยยาวเป็นจีบ
พริ้วเหมือนปุยเมฆ หุ่นตัวที่สองแกะเป็นยักษ์ใหญ่ให้ชื่อว่า "ยักขา" มีเกล็ดสีเขียวมรกตห่อหุ้มทั่วร่างกาย มี
อินทนูเหมือนแหลมทอง แหลมเปี๊ยบงอกออกมาจากไหล่ทั้งสองและจากศอกทั้งสอง หุ่นตัวที่สามแกะเป็น
ครึ่งคนครึ่งเทพให้ชื่อว่า "ซอคะยี" สีกายแดงเป็นประกายดังเพลิงปนด้วยจุดสีทอง หุ่นตัวสุดท้ายแกะเป็น
ดาบสให้ชื่อว่า "เขมะ" ใส่เสื้อยาวเรียบ ๆ ถือไม้เท้ายาวและอุ้มบาตร
พอเตรียมตัวเสร็จ อ่องก็คุกเข่าลงเบื้องหน้าบิดามารดา พนมมือทั้งสองเป็นรูปดอกบัวตูม ก้มศีรษะ
ลงไหว้บิดามารดาสามครั้ง บิดามารดาก็อวยชัยให้พร แล้วอ่องก็ออกเดินทาง คอนไม้ไผ่ลําแข็งแรงลําหนึ่งไว้
บนไหล่ ปลายไม้ข้างหนึ่งคล้องห่อเสื้อผ้าอาหาร อีกข้างคล้องหุ้นทั้งสี่ตัวไว้
วันแรกของการเดินทางนั้น เมื่อเงามืดยามเย็นเริ่มปกคลุมพื้นดิน อ่องรู้สึกว่าตัวเขากําลังเดินอยู่ใน
ป่าอันมืดครึ้ม เขามองหาถิ่นที่จะพักแรมในตอนกลางคืน เห็นพื้นดินใต้ร่มไทรต้นหนึ่งน่าสบายนัก แต่อ่องก็
หันไปหารือเทวาก่อนว่า ควรจะพักนอนตรงนั้นหรือไม่ เขาตะลึงเพราะอัศจรรย์ใจที่เทวามีชีวิตขึ้นมาต่อหน้า
ต่อตา พูดกับเขาด้วยน้ําเสียงอันเมตตาว่า "อ่องเอ๋ย เจ้าต้องใช้นัยน์ตาของเจ้า แล้วคิดเอาเองเถิด"อ่องเหลียวมองรอบ ๆ อย่างพินิจพิเคราะห์ ก็แลเห็นรอยเท้าเสือใต้ต้นไทร เขาจึงเลิกคิดที่

ผลลัพธ์ (อังกฤษ) 1:

นิทาน อาเซียน ทั้ง คู่ มี บุตร ชาย ชื่อ อ่อง เมื่อ บิดา อนุญาต แล้ว อ่อง ก็ เตรียมตัว เดินทาง ให้ ชื่อว่า "เท วา "ยัก ขา" มีอิน ท นู เหมือน แหลมทอง "ซอ คะ ยี" "เข มะ" ใส่ เสื้อ ยาว เรียบ ๆ พนม มือ ทั้ง สอง เป็น รูป ดอกบัว ตูม ก้ม ศีรษะลง ไหว้ บิดา มารดา สาม ครั้ง บิดา มารดา ก็ อวย ชัย พร ให้ แล้ว อ่อง ก็ ออก เดินทาง แต่ อ่อง ก็หัน ไป หารือ เท วา ก่อน ว่า จะ ควร พัก นอน ตรง นั้น หรือ ไม่ พูด กับ เขา ด้วย น้ํา เสียง อัน เมตตา ว่า "อ่อง เอ๋ย เจ้า ต้อง ใช้ นัยน์ตา ของ เจ้า แล้ว คิด เอา เอง เถิด" อ่อง เหลียว มอง รอบ ๆ อย่าง พินิจ พิเคราะห์ ก็ แล เห็น รอย เท้า เสือ ใต้ ต้นไทร เขา จึง เลิก คิด ที่